استرس شغلی و ارتباط آن با متغیرهای دموگرافیک (مطالعه ی موردی بر روی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1394)

استرس شغلی پاسخ های هیجانی آزاردهنده ای است که به علت عدم تطابق بین نیازمندی های شغلی با توانایی های فردی ایجاد می شود. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت استرس شغلی و فاکتورهای تاثیرگذار بر آن در میان کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایلام انجام گرفت. این مطالعه ی توصیفی - تحلیلی و از نوع مقطعی بر روی 153 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1394 به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام گرفت. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه استرس شغلی Philip. L. Rice استفاده شد. سپس تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آمار توصیفی و آزمون های آماری آنالیز واریانس یکطرفه (آزمون تعقیبی شفه)، کای دو، تی تست مستقل و همبستگی اسپیرمن انجام گرفت. میانگین نمره کلی استرس شغلی در جامعه مورد مطالعه برابر با 29/31 ± 25/152 بود که 6/68 درصد از افراد مورد مطالعه در محدوده استرس شغلی متوسط قرار داشتند. آزمون اسپیرمن، همبستگی معکوس و معنی دار آماری را بین خرده مقیاس های روابط بین فردی و شرایط فیزیکی محیط کار و متغیر گروه های سنی در کارکنان ستاد و پردیس نشان داد (05/0>P و 246/0r= و 163/0 r=). آزمون آنالیز واریانس تفاوت معنی دار آماری را بین خرده مقیاس روابط بین فردی با نوع استخدامی نشان داد (05/0>P). نظر به اینکه در این مطالعه متغیرهای نوع استخدامی، سن و خرده مقیاس روابط بین فردی به عنوان مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر استرس شغلی معرفی شدند لذا ضرورت دارد تا در انتخاب افراد متناسب با شغل مورد نظر، توجه بیشتری به متغیرهای ذکر شده صورت گیرد.