بررسی پیشرفت های حقوقی نظام مسئولیت در کنوانسیون مونترال در حمل و نقل هوایی

در سال 1929 زمانیکه کنوانسیون ورشو تصویب شد، به عنوان یک موفقیت در نظام حقوقی هوایی قلمداد می شد. حتی در حال حاضر با وجود آنکه حدود یک قرن از عمر آن می گذرد و با وجود تغییرات سریع در صنعت هوایی یک سند راهگشا محسوب می شود. کشور ما در حال حاضر سند ورشو و اصلاحیه آن سند لاهه مصوب 1955 را تصویب نموده است اما از الحاق به کنوانسیون مونترال مصوب 1999 امتناع نموده است. سند مونترال با این توجیه تصویب شد که همگام با پیشرفت های اخیر صنعت هوایی است. مضاف براین از آنجا که از سال 1929 تا 1975 اسناد گوناگونی به تصویب رسید، یک نظام حقوقی متشنج در حمل و نقل هوایی وجود داشت که تصویب کنوانسیون مونترال این تلاطم قانونی را پایان داد. از آنجا که کشور ما سند مونترال را تصویب ننموده است در این مقاله لازم دیده شود این مهم بررسی شود. از این رو هدف مقاله حاضر بررسی برخی قواعد کنوانسیون ورشو مصوب 1929 و مقایسه آن قواعد در کنوانسیون مونترال مصوب 1999 می باشد و تلاش می شود بر این اساس به این سوال پاسخ داده شود که آیا باید کنوانسیون مونترال را تصویب نماییم.