طراحی مدل ارزیابی عملکرد دو سطحی پارک های علم و فناوری با استفاده از تحلیل پوششی داده ها

در عصر اقتصاد دانش بنیان، یکی از مهم ترین نهادهای تاثیرگذار بر رشد این اقتصاد ارزیابی عملکرد است. هدف این پژوهش ارائه مدلی جهت ارزیابی کارایی پارک های علم وفناوری و شرکت های مستقر در آن ها با توجه به مختصات جغرافیایی-اقتصادی ایران است. در این پژوهش، ابتدا پژوهشگران با استفاده از مبانی نظری و نظر خبرگان متغیرهای مورداستفاده برای ارزیابی عملکرد پارک های علم وفناوری را شناسایی نمودند. به علاوه برای بالا بردن روایی مدل از توپولوژی های متفاوت متغیرها استفاده شد تا بهترین ارتباط میان این متغیرها و همچنین بالاترین سطح کارایی واحدهای تصمیم گیری شناسایی شود. از طرف دیگر، مدل تحلیل پوششی داده های دوسطحی استوار برای ارزیابی عملکرد پارک انتخاب شد. مدل ریاضی با توجه به ماهیت مسئله و همچنین بسط موری و بنکر توسعه داده شد. این تغییرات موجب توسعه مدل دوسطحی استوار تحلیل پوششی داده ها با متغیر غیراختیاری شد. درنهایت، کارایی پارک های علم وفناوری و واحدهای مستقر در دو مدل، بدون استفاده از متغیر غیراختیاری و با استفاده از متغیر اختیاری تشکیل و نتایج آن ها موردمقایسه قرار گرفت. بر اساس نتایج متغیر های غیراختیاری درصد تولید ناخالص هر استان و طول عمر پارک به عنوان متغیر میانجی شناسایی شدند.