رابطه تمایزیافتگی خود و طرحواره ناسازگار اولیه با مولفه های عملکرد خانواده در زنان نظامیان شهر تهران

تحقیقات نشان می دهد با توجه به پیوستگی زندگی کاری و خانوادگی، توجه به زندگی خانوادگی مشاغل نظامی و اثرات آن بر روابط زناشویی مهم تلقی می شود. از این رو پژوهش حاضر بدنبال آن است که رابطه تمایز یافتگی و طرح واره های ناسازگار اولیه با مولفه های عملکرد خانواده در زوجین خانواده های نظامی مقیم شهر تهران را مطالعه نماید. روش پژوهش از نوع کمی و بر اساس هدف، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش را زنان متاهل خانه دار در خانواده های نظامی در شهر تهران در سال 1396 تشکیل داده اند، که 325 نفر به روش نمونه گیری در دسترس غیرتصادفی با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تمایزیافتگی خود، پرسشنامه عملکرد خانواده (FAD)، فرم کوتاه پرسشنامه پرسشنامه طرحواره ناسازگار اولیه یانگ (SQ-SF) بود. به منظور دسته بندی نمایش داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و از آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره) به منظور تعیین همبستگی و قدرت پیش بینی بین طرحواره های ناسازگار اولیه و تمایزیافتگی با عملکرد خانواده استفاده شده است. تعداد 325 نفر از زنان متاهل خانه دار در خانواده های نظامی در شهر تهران، با میانگین سنی4/46 سال بررسی شدند. رابطه بین مولفه های طرحواره ناسازگار اولیه با مولفه های عملکرد خانواده در زنان نظامیان شهر تهران از نظر آماری معنادار است (01/0p<) و همچنین رابطه بین مولفه های تمایزیافتگی با مولفه های عملکرد خانواده از نظر آماری معنادار است (01/0p<). توصیه می شود در شکل گیری طرح واره ها در کودکی، خانواده ها دقت لازم را به عمل آورند تا طرح واره های مثبتی در شخص شکل بگیرد تا در آینده عملکرد خانوادگی مطلوبی را ارائه دهد. باتوجه به معناداری ارتباط بین تمایز یافتگی و عملکرد خانواده می توان نتیجه گرفت که سلامت روانی فرد در گرو سطح تفکیک از این نظام حاکم بر خانواده است که تمایز یافتگی نام دارد؛ یعنی هرچقدر سطح تمایز یافتگی بالاتر باشد در عملکرد خانواده تاثیر می گذارد و سلامت روانی زنان متاهل در خانواده های نظامی را بالاتر می برد.