تحلیل و بررسی اشعار محمدعلی بهمنی (با رویکرد سبک شناسی ساختارگرا)

پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل اشعار محمد علی بهمنی در چارچوب نظریه ی سبک شناسی ساختاری می پردازد. این رویکرد بر آن است که برای پرداختن به ویژگی های سبک شناسانه ی یک اثر، باید اجزای آن را در ارتباط با کل ساختار بررسی کرد. حال در پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای، پس از شرح نظریه ی سبک شناسی ساختارگرا و پیشینه ی مطالعاتی، به تحلیل ساختاری اشعار محمدعلی بهمنی از نظر انواع روش های برجسته سازی کلام می پردازیم. یافته های پژوهش حاکی از آن است که نحوه ی به کار گیری اصوات (واکه و همخوان) در گوش نوازی سروده های بهمنی تاثیر زیادی دارد. زبان سروده های او ساده و صمیمی و متاثر از عاطفه ی شاعر است.