اثر بخشی آتش سوزی تجویز شده، کنترل مکانیکی و شیمیایی بر مدیریت ورک (Rosa persica) در مراتع تخریب شده

امروزه کنترل گیاهان مهاجم در مراتع تبدیل به یک چالش مهم برای مدیریت منابع طبیعی شده است. گیاه ورک (.Rosa persica Michx. ex Juss) یکی از گونه های مهاجم در ایران است. این گونه در مراتعی که ورود پیدا کرده، به سرعت گسترش یافته و بر ساختار و عملکرد پوشش گیاهی بومی منطقه تاثیر منفی گذاشته است. در این تحقیق به بررسی روش های کنترل مکانیکی، شیمیایی و آتش سوزی تجویز شده در کاهش تراکم ورک در مراتع تخریب شده در قالب طرح آزمایشی کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه سال متوالی پرداخته شد. نتایج نشان داد که اعمال روش های تلفیقی نقش موثرتری در کنترل ورک داشته و در بین روش های مورد مطالعه آتش سوزی تجویز شده به همراه کنترل شیمیایی نقش موثرتری در کاهش جمعیت ورک داشت. تیمار تلفیقی آتش سوزی و کنترل فیزیکی از طریق قطع اندام های هوایی از سطح زمین و آتش سوزی به همراه قطع اندام های زیر زمینی، نیز نشان داد که هر دو روش در کاهش جمعیت ورک موثر بوده ولی تفاوت معنی داری بین این دو روش در سطح پنج درصد دیده نشد. به دلیل ایجاد آشفتگی در خاک در روش قطع اندام های زیر زمینی پیشنهاد می شود در کنترل ورک از روش آتش سوزی به همراه قطع اندام های هوایی به جای قطع ریشه استفاده شود.