حق علم را بپردازیم

حکایت علم مانند آب است و نیاز به حقابه دارد. اگر حقابه طبیعت را نپردازیم، زندگیمان خشک میشود. علم هم همین حکایت را دارد اگر حق علم را ندهیم، محتاج میشویم و امنیت و قدرت کشور افول میکند. علم دیدنی نیست و به صورت نامریی کارهای بزرگ و پیچیده کشور را انجام میدهد. علم فرزندان زیادی دارد که نام یکی از آنها فناوری خوب است که دیده میشود. فناوریهای ناهنجار فرزند علم بین رشتهای نیستند و مصطلح غلط است. بدون شک فناوری مفید و سالم از چرخه علم بین رشتهای میگذرد. ریشه علم در وجود انسان دانا و متعالی شکل میگیرد و دستاوردهای فنی، اجتماعی و اقتصادی آنها مطلوب است. اگر فناوری خوب و پیشرفته میخواهیم میباید برای علم سرمایهگذاری نماییم؛ علیرغم اینکه آن را مستقیم مشاهده نمیکنیم اما میباید به آن ایمان داشته باشیم که اگر درست برای علم سرمایه گذاری نماییم دستاورد آن پیشرفت کشور و خارج شدن از بحرانها میباشد. البته قابل تاکید است که منظور از علم، پرورش انسانهای دانا، متعالی و با اخلاق کریمه است. یکی از محورهای مهم سرمایهگذاری دولت و ملت پشتیبانی از مدارس، دانشگاه ها، مراکز علمی، آزمایشگاه های پیشرفته برای اندازهگیریهای بسیار دقیق، ابرکامپیوترها همراه با پهنای وسیع باند اینترنت برای دسترسی به محاسبات پیشرفته با سرعت بسیار بالا و در نهایت تامین زندگی آبرومند دانش آموزان، معلمان، دانشجویان و کارشناسان و اعضای علمی میباشد. امید دارم این سرمقاله در قلب مسیولان ذیربط، خیرین و واقفین علمی اثر گذارد و دستهای گشاده آنها برای حمایت از علم که راس همه خوبیها است، پیشتازی نمایند.