ارزیابی وضعیت شاخص سبزینگی گوجه و خیار گلخانه ای با استفاده از حسگرهای غیرمخرب

تکنیک های کشاورزی دقیق در یک محیط گلخانه ای به افزایش کیفیت محصول نهایی، کاهش هزینه های استفاده از کود و جلوگیری از رواناب نیتروژن کمک می کند. حسگرهای نوری با اندازه گیری بازتاب یا جذب از برگ های سبز ابزاری سریع و غیرمخرب برای محاسبه محتوای سبزینگی و کلروفیل گیاه هستند. هدف از این تحقیق، بررسی قابلیت اطمینان شاخص پوشش گیاهی تفاضلی نرمال شده (NDVI) اندازه گیری شده توسط حسگر سبزینه سنج (GreenSeeker) به عنوان شاخص غیرمستقیم وضعیت سبزینگی گوجه و خیار گلخانه ای و مقایسه عملکرد این حسگر با کلروفیل متر (SPAD) بود. آزمایش در بهار سال 1396 در گلخانه تحقیقاتی گروه مهندسی بیوسیستم دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شد. گوجه فرنگی و خیار با تیمارهای کود اوره صفر، 028/0، 138/0، 359/0 و 607/0 گرم بر لیتر با محتوای 46% نیتروژن کوددهی گردید. 71 روز پس از کاشت، تیمارهای یک تا سه با کود اضافی تحت درمان قرار گرفتند. تعداد برگ گیاهان در پایان هر مرحله از داده برداری شمارش شدند. رابطه رگرسیونی بین متغیرهای اندازه گیری شده با نرم افزار SPSS محاسبه گردید. در گوجه و خیار به ترتیب میزان کود و NDVI 95/0 و 57/0 و کلروفیل قرائت شده به طور متوسط همبستگی 65/0 و 60/0 داشتند.