تغییر کیفیت علوفه گونه های مورد چرای شتر در منطقه مرنجاب

به منظور تامین احتیاجات غذایی حیوانات و تولید پروتئین حیوانی، نیاز به تنظیم جیره متعادل و برنامه غذایی صحیحی می باشد که این موضوع خود بر پایه شناخت درستی از مواد غذایی علوفه استوار بوده و از طریق تجزیه و تعیین مواد مغذی امکان پذیر است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه کیفیت علوفه 7 گونه گیاهی مورد چرای شتر شامل Nitraria schoberi، Smirnovia iranica، Seidlitzia rosmarinous، Stipagrostis plumosa، Astragalus squarrosus، Alhaji persarum و Zygophyllum eichwaldii، در مراتع کویر مرنجاب در دو مرحله رشد رویشی و بذردهی انجام شد. به این منظور شاخص های پروتئین خام، انرژی متابولیسمی، ماده خشک، ماده خشک قابل هضم، دیواره سلولی عاری از همی سلولز، فسفر، پتاسیم، نیتروژن و سدیم تحت تجزیه شیمیایی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر شاخص های کیفیت علوفه در بین هر کدام از 7 گونه و همچنین مراحل فنولوژیکی از نظر آماری اختلاف معنی دار در سطح 1 درصد داشتند. در همه گونه ها با پیشرفت مراحل رشد و بلوغ گیاه، از میزان پروتئین خام، انرژی متابولیسمی و فسفر کاسته و بر میزان ماده خشک و دیواره سلولی عاری از همی سلولز افزوده شد. گونه قره داغ (N. schoberi) بیشترین میزان پروتئین خام (51/26) را در مرحله رشد رویشی و گونه اشنان (S. rosmarinous) کمترین پروتئین (91/3) را در مرحله بذردهی داشتند. همچنین در هر دو مرحله فنولوژیکی، بیشترین میزان هضم پذیری ماده خشک، انرژی متابولیسمی، پتاسیم و سدیم در گونه اشنان وجود داشت و بیشترین میزان پروتئین خام، نیتروژن و فسفر در گونه دم گاوی (S. iranica) مشاهده شد.