تاثیر استراتژی های تجاری بر کارایی سرمایه گذاری

استراتژی تجاری شرکت ها یکی از عوامل موثر بر کارایی سرمایه گذاری و مشخص کننده سطوح سرمایه گذاری های سرمایه ای است استراتژی آینده نگر و تدافعی به عنوان دو سر طیف استراتژی های تجاری مایلز و اسنو (1978)، شرکت ها را در معرض سطوح متفاوتی از سرمایه گذاری، نظارت و اختیارات مدیریتی قرارمی دهند که دارای پیامد متعددی برای تصمیمات سرمایه گذاری مدیریتی است. هدف این مقاله، بررسی تاثیر استراتژی های تجاری فوق بر کارایی سرمایه گذاری شرکت ها است. برای بررسی موضوع، براساس رگرسیون لجستیک چندجمله ای، داده های 119 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1394-1380 از نرم افزار رهاورد نوین، صورت های مالی و سایت رسمی بورس اوراق بهادار تهران جمع آوری و برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شد.
یافته‎ها:براساس یافته‎های پژوهش، شرکت هایی که استراتژی آینده نگر و مبتنی بر نوآوری را دنبال می کنند، درپروژه های با ریسک بالا سرمایه گذاری کرده و احتمال زیادی برای بیش سرمایه گذاری دارند. درحالی که شرکت های پیرو استراتژی تدافعی و مبتنی بر کارایی بیشتر در معرض سرمایه گذاری کمترازحد قرار دارند.
نتیجه‎گیری:سطح پایین اختیارات مدیریتی و نظارت دقیق تر و الزام به سرمایه گذاری کمتر در شرکت های پیرو استراتژی تدافعی عمدتا منجر به تصمیمات سرمایه گذاری کمترازحد می شود. از طرف دیگر، در شرکت های پیرو استراتژی آینده نگر، اختیارات مدیریتی بیشتر، نظارت سهل گیرانه و نیاز به سرمایه گذاری بیشتر منجر به تصمیمات بیش سرمایه گذاری می شود.