بررسی مدیریت چوپان در پراکنش دام در مرتع و میزان تطابق آن با نقشه شایستگی چرای دام

نقش چوپان در نگهداری، مدیریت و پراکنش دام در مراتع، بسیار با اهمیت است. هدایت گله، نقش اساسی در پراکنش چرا و عملکرد مطلوب دام در مرتع دارد. از این رو ضرورت دارد سیستم شبانی موجود، مورد ارزیابی قرار گیرد و مشخص گردد که دام ها تا چه حد مطابق معیارها و شاخص های اکولوژیک، در مکان های شایسته، چرا داده می شوند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی نقش چوپان در هدایت گله و پراکنش دام (گوسفند) و تطابق آن با نقشه شایستگی مرتع انجام شد. ثبت حرکت دام ها در ماه های مختلف فصل چرا توسط GPS و انطباق آن با نقشه شایستگی مرتع، نشان داد که هدایت دام توسط چوپان، در مساحت هایی صورت گرفته که به واسطه محدودیت تولید علوفه و بعضا حساسیت خاک به فرسایش، از شایستگی کمی برای چرا برخوردار است. از این رو فرضیه پژوهش مبنی بر اینکه چوپان نقش موثری در پراکنش دام بر اساس شایستگی مرتع ندارد، تایید می شود و با توجه به اینکه چوپان، دام ها را در مکان هایی چرا داده است که شایستگی کمی برای چرا دارند، نتیجه گرفته می شود که سیستم شبانی موجود در مراتع منطقه، کارآمد نمی باشد. از این رو استفاده از تکنولوژی های جدید نظیر GPS و حصارهای الکتریکی در کنار دانش بومی به منظور هدایت مناسب گله و کاهش فشار چرای دام در محدوده هایی که بر مبنای معیارها و شاخص های اکولوژیک، شایستگی لازم برای چرا را ندارند، پیشنهاد می شود.