اثرات افزودنی های خوراکی بر شاخص های بیوشیمیایی و ایمونولوژیک خون و عملکرد بلدرچین های ژاپنی (Coturnix coturnix Japonica)

این پژوهش به منظور مقایسه اثرات مصرف انواع افزودنی های خوراکی شامل پروبیوتیک ها، پره بیوتیک ها و سین بیوتیک ها در بلدرچین های ژاپنی انجام شد. تعداد 384 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه به طور تصادفی در هشت تیمار با چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار (قفس) قرار گرفتند. جیره های آزمایشی (تیمارها) شامل: جیره پایه بدون افزودنی (شاهد)، پروتکسین 2/0 گرم بر کیلوگرم (پروبیوتیک)، مخمر دو گرم بر کیلوگرم (پروبیوتیک)، فرمکتو 6/1 گرم بر کیلوگرم (پره بیوتیک)، تپاکس یک گرم بر کیلوگرم (پره بیوتیک)، بایومین ایمبو یک گرم بر کیلوگرم (سین بیوتیک)، پروتکسین 1/0+فرمکتو 8/0 گرم بر کیلوگرم (سین بیوتیک)، مخمر یک گرم+تپاکس 5/0 گرم بر کیلوگرم (سین بیوتیک) بودند که به جیره پایه افزوده شدند. بلدرچین های تغذیه شده با جیره دارای افزودنی ها، مقدار مصرف خوراک و وزن بدن بیشتری داشتند (05/0p<). بهترین ضریب تبدیل غذایی به ترتیب در بلدرچین های تغذیه شده با جیره دارای افزودنی های تپاکس، مخمر، بایومین ایمبو و فرمکتو مشاهده شد (05/0p<). مصرف افزودنی ها، سطح گلوکز، آلبومین، گلوبولین و ایمونوگلوبولین های A و G خون را تحت تاثیر قرار داد (05/0p<). در ماده ها که در اوایل دوران تخم گذاری بودند میزان تری گلیسریدهای خون با مصرف جیره دارای سین بیوتیک ها افزایش (01/0p<) و سطح LDL خون با مصرف جیره دارای افزودنی ها به استثنای تپاکس و مخمر+تپاکس افزایش (01/0p<) یافت. در بلدرچین های نر تغذیه شده با جیره دارای افزودنی ها، غلظت ایمونوگلوبولین M، افزایش و سطح HDL خون کاهش (05/0p<) یافت. استفاده از سین بیوتیک ها و پره بیوتیک ها باعث بهبود عملکرد رشد، افزایش ایمونوگلوبولین های خون و افزایش نسبت آلبومین به گلوبولین (A/G) به عنوان شاخص فشار اسمزی خون شد. می توان بدون استفاده از واکسیناسیون و آنتی بیوتیک ها، با مصرف افزودنی های خوراکی به خصوص سین بیوتیک ها، ضمن حفظ و ارتقاء سلامت بلدرچین ها، در جهت تولید گوشت و تخم ارگانیک به نحو مطلوبی اقدام کرد.