ابعاد حقوقی علل و عوامل تاخیر در تحویل پروژه های ساخت وساز بین المللی و قوانین حاکم در کشورهای کامن لا و قوانین مدون

تحویل به موقع پروژه ساخت وساز بسیار مهم است. در گذشته ابهامات ذاتی ساخت وساز چنان زیاد بود که تکمیل به موقع پروژه عنصر اصلی قرار نبود. پیمانکار پروژه را صرفا ظرف مدت معقول بعد از تاریخ مقرر در قرارداد تکمیل می کرد. عدم ایفای تعهد قراردادی در موعد مقرر کارفرما را صرفا مستحق دریافت خسارت می کرد و نه مستحق فسخ؛ اما امروزه زمان جوهره پروژه های ساخت وساز محسوب می شود. تحویل به موقع به خصوص بر اساس زمان تکمیل، یکی از مهم ترین جنبه های حقوقی و مدیریتی در پروژه ساخت وساز و از اولویت های طرفین قرارداد محسوب می شود. وقتی در حیطه ساخت سخن از «زمان تحویل» به میان می آید، معمولا به زمان تکمیل فکر می کنیم؛ اما قراردادها حاوی مفاد یا موضوعات دیگری در خصوص زمان مانند «دوره بازخورد[1]»، دوره های ابلاغیه متقابل، انجام وظایف جزئی و غیره هستند. در این مقاله علاوه بر توصیف تاخیر و علل آن، بیشتر به رویکردهای کشورهای مختلف به تاخیر در تحویل پروژه خواهیم پرداخت. همچنین نگاه مختصری به قوانین حاکم در دو نظام بزرگ حقوقی در خصوص پروژه های ساخت وساز خواهیم داشت.