روش‏شناسی نقدهای علامه شوشتری بر شرح ابن ابی الحدید

بهج الصباغه فی شرح نهج‏البلاغه نوشته علامه محمدتقی شوشتری، یکی از شرح‏های مهم نهج‏البلاغه است که با هدف رفع کاستی‏های شروح پیشین و با رویکردی انتقادی نسبت به شارحان نهج‏البلاغه نگاشته شده است. این کتاب به جهت بسامد نقدها و تنوع موضوعات، نمونه کم نظیری برای مطالعه نگره انتقادی علامه شوشتری به حساب می‏آید. از این رو، مقاله حاضر کوشیده که با تحلیل و پردازش نقدهای علامه شوشتری، روش ایشان در نقد آرای شارحان نهج‏البلاغه را کشف و تبیین نماید. برای این منظور در یک مطالعه موردی، نقدهای علامه شوشتری به ابن ابی الحدید گزینش و در قالب محورهایی چند تحلیل و ارزیابی گردیده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‏دهد که سه مولفه مستند، برداشت و دلیل از عمده ترین مولفه‏های روش شناختی است که علامه شوشتری در نقد آرای ابن ابی‏الحدید مورد توجه قرار داده است.