اثربخشی مداخله درمان فعال سازی رفتاری بر کاهش ولع مصرف و پیشگیری از بازگشت زنان وابسته به مواد (مورد مطالعه: زنان شهر تهران)

بازگشت و ولع مصرف بعد از سم زدایی یکی از د غد غه های اصلی محققان حوزه ترک اعتیاد است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی مداخله درمان فعال سازی رفتاری بر پیشگیری از بازگشت و کاهش ولع مصرف زنان وابسته به مواد بود . پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و جامعه آماری آن، کلیه زنان معتاد سنین 18 تا 45 سال وابسته به انواع مواد شهر تهران بود . با روش نمونه گیری درد سترس، 30 زن مصرف کننده مواد که دوره سم زد ایی را با موفقیت به پایان رساند ه بودند ، انتخاب شد ند و در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسیم شد ند . گروه آزمایشی به مد ت 10 هفته و هر هفته یک جلسه، تحت درمان فعال سازی رفتاری قرار گرفتند . گروه گواه در طول این مد ت هیچ درمانی دریافت نکرد ند . آزمود نی ها توسط مقیاس پیشگیری از بازگشت گورسکی (1989) و مقیاس کاهش ولع فرانکن و همکاران (2002) و نیز آزمایش اد رار پیش از درمان، پس از درمان و پس از اتمام مرحله پیگیری سه ماهه، مورد ارزیابی قرار گرفتند . برای تحلیل داده ها از آزمون های واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد . یافته ها و نتایج: نتایج آزمون ها نشان د اد که در سطح 01/0 تفاوت معناد اری بین گروه های آزمایش و گواه در ولع مصرف و بازگشت به مواد در مرحله پس آزمون و پیگیری وجود د ارد . همچنین نتایج نشان د اد مد اخله درمان فعال سازی رفتاری در کاهش ولع مصرف و پیشگیری از بازگشت زنان معتاد موثر است.