پژوهشی پیرامون لوله های شیشه ای درهای ال-اونتش-نپیرش، آزمایش و مطالعه آن ها با روش فلئورسانس پرتو مجهول

در کاوش های «ال-اونتش-نپیریش» (محوطه ی مشهور به «چغازنبیل»)، لوله های شیشه ای به دست آمده که تاکنون تحقیق جامعی درباره ی آن ها در قالب یک مقاله تحقیقی صورت نگرفته است. این لوله ها به عنوان یکی از قدیمی ترین شیشه های ایران و درواقع به عنوان عنصری تزیینی در قاب های درهای چوبی دو لنگه ی برخی از نیایشگاه های زیگورات چغازنبیل جای گرفته بوده ݠند. لوله ها از شیشه ی نیمه شفاف ساخته شده و درون برخی از آن ها قالب های میله ای از جنس مفرغ هویدا، کشف شده است، از این نوع لوله ها تنها از در زیگورات چغازنبیل پیدا شده است. هدف اصلی این مقاله، آشنایی با هنر شیشه گری در دوره ی عیلام میانه و به خصوص این شیشه ها است. در ابتدای این پژوهش، باید به چند پرسش اساسی پرداخت؛ نخست، این که نمونه های مذکور، آیا نمونه های مشابهی داشته اند؟ و چگونگی راه یابی آن ها در موزه های دنیا به چه شکل بوده است؟ و پرسش هایی در مبحث آنالیز مواد که این شیشه ها از چه موادی ساخته شده است؟ و عامل اصلی رنگ نمونه ی آزمایشی چه بوده است؟ برای پاسخ به این پرسش ها از دو روش کتابخانه ای و مطالعات آزمایشگاهی استفاده گردیده، و نهایتا نتایج حاصله از مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که در تهیه ی این شیشه از مقدار مناسبی سیلیس به عنوان ماده ی اصلی و از خاکستر گیاهان به عنوان مواد گدازه آور و موادی نیز به عنوان عامل ایجاد رنگ آبی مورد استفاده قرار گرفته است.