تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطح گرلین پلاسما و بیان ژن گرلین لنفوسیت مردان سالمند

گرلین نوعی پپتید است که از سلول های غدد مترشحه معده ترشح می شود که می تواند تحت تاثیر رفتارهای غذایی، اشتها، انرژی مصرفی و تغییرات وزنی بدن قرار بگیرد. هدف از این پژوهش تاثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطح گرلین پلاسما و بیان ژن گرلین لنفوسیت مردان سالمند بود.  در این مطالعه نیمه تجربی، 30 آزمودنی به روش نمونه گیری دردسترس و هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه مساوی 15نفری، گروه آزمایش (تمرین هوازی) و کنترل، تقسیم شدند. گروه تمرین هوازی به مدت 8 هفته، هر هفته 4 جلسه به مدت 50 تا 60 دقیقه با شدت معادل 60 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب در فعالیت تمرین هوازی شرکت کردند. پس از ارزیابی اولیه (ترکیب بدن و بیان ژن گرلین) و 8 هفته تمرین هوازی، 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، ارزیابی دوباره تکرار شد. برای مقایسه میانگین های درون و بین گروهی از روش تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد و نتایج در سطح معنی داری 0/05>P آزمایش شدند.  دامنه سنی آزمودنی ها در گروه آزمایش 13/68±69/3 و در گروه کنترل 20/31±69/4 بود. 8 هفته برنامه تمرین هوازی منجر به کاهش معنی داری در مقادیر نمایه توده بدن از 27/57 به 26/90 کیلوگرم بر متر مربع (0/001=P)، کاهش درصد چربی بدن از 24/31 به 21/43 درصد (0/001=P) و افزایش بیان ژن گرلین لنفوسیت از 16/87 به 24/92 درصد شده است که در گروه آزمایش معنی دار بوده است. تغییر معنی داری در سطح گرلین پلاسما دیده نشد.  تمرین هوازی با افزایش بیان ژن گرلین لنفوسیت و کاهش معنی دار در نمایه توده بدن در مردان سالمند می تواند از بروز چاقی و اضافه وزن جلوگیری کند. همچنین می توان از نقش فعالیت ورزشی به عنوان درمانی غیردارویی در تنظیم و تعادل هورمون های پپتیدی موثر در شیوع چاقی حمایت کرد؛ از این رو، به سالمندان پیشنهاد می شود از تمرین های هوازی به عنوان روشی پیشگیرانه برای کاهش چاقی و بروز بیماری های مرتبط با آن استفاده کنند.