تاثیر سطوح مختلف فسفر بر وابستگی میکوریزایی، خصوصیات رشدی و جذب فسفر در دو گیاه ذرت و سویا

کمبود فسفر در مناطق گرمسیری و مشکلات مصرف زیاد کودهای شیمیایی، اهمیت پرداختن به همزیستی گیاهان با ریزجانداران خاک را دوچندان می کند. به همین منظور آزمایش گلخانه ای با استفاده از دو گیاه ذرت و سویا در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل پنج سطح فسفر (صفر (P0)، (P1) 25، (P2) 50، (P3) 75 و (P4) 100 درصد توصیه کودی) و دو سطح حضور (M1) و عدم حضور (M0) قارچ فانلی فورمیس موسه بود. تجزیه آماری داده ها نشان داد که تاثیر سطوح مختلف فسفر و میکوریزا بر صفات اندازه گیری شده در سطح یک درصد معنی دار بودند. با افزایش مقدار فسفر، وابستگی و پاسخ میکوریزایی و کلونیزاسیون در دو گیاه کاهش یافت. اما سایر صفات مورد اندازه گیری با افزایش مقدار کود فسفر و حضور میکوریزا افزایش داشتند. وزن خشک اندام هوایی دو گیاه مورد مطالعه، وزن خشک ریشه (ذرت)، ارتفاع گیاه، غلظت و جذب فسفر در هر دو گیاه ذرت و سویا در تیمار P4M1بیشترین و در تیمار P0M0 کمترین مقدار را دارا بودند. در بیشتر صفات مورد اندازه گیری بیشترین تفاوت بین حضور و عدم حضور میکوریزا در سطح P0 مشاهده شد که بیانگر تاثیر بیشتر میکوریزا در زمان کمبود عنصر کم تحرک فسفر می باشد. با افزایش سطوح کود مصرفی، تفاوت بین تیمار حاوی میکوریزا نسبت به تیمار فاقد آن در هر سطح کودی، کاهش یافت.