تاثیر جهت گیری مذهبی بر کیفیت زندگی (موردمطالعه: یک سازمان دولتی)

  دین به عنوان یک اصل وحدت بخش و نیروی عظیم می تواندبه سازگاری اجتماعی و عاطفی افرادکمک کند. یکی از موضوعات دینی که از سوی پژوهشگران به عنوان شاخص پیروی یا تمایل به آموزه های دینی مطرح شده، «جهت گیری مذهبی» است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی بر کیفیت زندگی بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، پیمایشی است. جامعه پژوهش را کارکنان یکی از سازمان های دولتی در شهر تهران تشکیل داده اندو تعداد350 نفر آنها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و موردپرسش قرارگرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت(آلفای کرونباخ 72/0) و کیفیت زندگی(آلفای کرونباخ 80/0) گردآوری و با کمک آزمونهای همبستگی پیرسون و منویتنی تحلیل شد. یافته ها و پژوهش نشان دادکه جهت گیری مذهبی بر کیفیت زندگی تاثیر داردو هرچه میزان جهت گیری مذهبی درونی افرادبیشتر باشد، عملکردجسمانی و سلامت روانی آنها بهتر خواهدبود. این نتیجه در موردجهت گیری مذهبی بیرونی صدق نمی کند. همچنین کیفیت زندگی زنان بهتر از مردان ارزیابی شددر حالی که جهت گیری مذهبی آنان(درونی و بیرونی) تقریبا مشابه است. بنابراین، دین همانندیک استراتژی مکمل می تواندموجب بهبودکیفیت زندگی شود.