بررسی ژنومی ساختار جمعیتی و عدم تعادل پیوستگی در برخی از نژاد های گوسفند بومی ایران

فن آوری های ژنومی مانند تعیین ژنوتیپ با کارایی بالا بر اساس آرایه های SNP، پتانسیل بالایی برای رمزگشایی معماری ژنتیکی صفات پیچیده دارد و اطلاعات زمینه ای در مورد ساختار ژنوم در حیوانات اهلی، از قبیل میزان عدم تعادل پیوستگی (LD) فراهم می کند. در این پژوهش، از آرایه ژنومیIllumina Ovine SNP50K BeadChip برای تخمین و مقایسه عدم تعادل پیوستگی، اندازه موثر جمعیت (Ne) و هتروزیگوسیتی در سه جمعیت گوسفند ایرانی شامل گوسفند افشاری (41 راس)، مغانی (35 راس) و قزل (35 راس) استفاده شد. میانگین LD (اندازه گیری شده توسط r2) بین SNP های مجاور با میانگین فاصله 58، 56 و 56 کیلو باز برای همه کروموزوم ها به ترتیب 207/0±151/0 برای نژاد افشاری، 190/0±131/0 برای نژاد مغانی و 184/0±121/0 برای نژاد قزل بود. کروموزوم 2 در نژاد افشاری و قزل و 12 در نژاد مغانی بیشترین میانگین r2 را در کروموزوم های اتوزوم هر نژاد داشتند. نژاد قزل بالاترین مقدار تنوع ژنتیکی را بر اساس اندازه موثر جمعیت و هتروزیگوسیتی نشان داد، در حالی که کمترین مقدار تنوع ژنتیکی در نژاد افشاری مشاهده شد. با توجه به مقادیر پایین عدم تعادل پیوستگی در این بررسی، نتایج مشخص کرد برای به دست آمدن صحت 85 درصدی در بررسی های انتخاب ژنومی و مطالعات پویش پیوستگی ژنومی به آرایه های با تراکم نشانگری بالاتر از 50Kb نیاز خواهد بود.