اثرات پرتوتابی الکترون و آنزیم فیبرولایتیک بر ترکیب شیمیایی و تجزیه پذیری شکمبه ای برگ خرما

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر پرتوالکترون و آنزیم فیبرولایتیک بر ترکیب شیمیایی و تجزیه‌پذیزی شکمبه‌ای برگ خرما در یک طرح کاملا تصادفی با قالب فاکتوریل 2×2 شامل 2 سطح پرتوتابی (150 و 300 کیلوگری) و 2 سطح آنزیم(5/1 و 3 گرم در کیلوگرم ماده خشک نمونه‌ها) انجام شد.بدین منظور ابتدا با استفاده از روش کیسه های نایلونی، مقدار 5 گرم نمونه آسیاب شده به مدت 2 ، 4،8 ، 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت در شکمبه دو راس گاو سیستانی دارای فیستولای شکمبه ای شکمبه‌گذاری و فراسنجه های تجزیه پذیری برآورد شدند. داده های بدست آمده از ترکیب شیمیایی و تجزیه پذیری ماده خشک با نرم افزار SAS و فراسنجه های تجزیه پذیری با نرم افزار Neway تجزیه و تحلیل شدند.بر اساس نتایج، پرتوتابی و آنزیم روی ماده خشک و عصاره اتری و پروتئین خام اثر معنی داری نداشتند. اما، به صورت جداگانه و توام سبب کاهش معنی دار (p< 0/01الیاف نامحلول در شوینده ی‌ خنثی و اسیدی شدند. همچنین بخش سریع تجزیه و تجزیه پذیری موثر ماده خشک با افزایش دز پرتوتابی و سطح آنزیم به طور معنی داری افزایش یافت p<0/01. نظر به اینکه پرتوتابی و آنزیم نقش موثری در بهبود ارزش غذایی و تجزیه پذیری برگ خرما داشت و بهترین نتایج در استفاده توام پرتوتابی با دز 300 کیلوگری و 3 گرم در کیلوگرم آنزیم به دست آمد، استفاده همزمان این دو سطح جهت بهبود قابلیت هضم و تجزیه پذیری برگ خرما موثر است.