تاسیسات و تجهیزات پرورش طیور در ایران: گذشته، حال و آینده

هدف اصلی تاسیس و تجهیز آشیانه مرغداری تامین نیازهای پرنده برای دستیابی به بیشینه قابلیت ژنتیکی است. در گذشته بیشتر آشیانه‌‌های مرغداری احداث شده در ایران با طول کم و فاقد سیستم‌‌های تهویه، گرمایش، عایق‌‌بندی، تجهیزات و اتوماسیون مناسب بوده‌اند. این موضوع منجر به افزایش مصرف انرژی، کاهش عملکرد و بازده ضعیف طیور صنعتی شده است. به دلیل پایین بودن قیمت حامل‌‌های انرژی توجه اندکی به کنترل مصرف انرژی شده است. یکی از مشکل‌های بیشتر مرغداری‌‌های کشور، نداشتن سیستم تهویه کمینه یا استفاده اشتباه از آن است. این موضوع افزون بر ایجاد مشکل‌هایی در کنترل شرایط محیطی آشیانه، افزایش مصرف سوخت را به همراه داشته است. سیستم تهویه تونلی به دلیل توانایی در ایجاد سرعت جریان هوای بالا در هوای گرم به ویژه در منطقه‌های مرطوب کاربرد بیشتری در مقایسه با نوع‌های دیگر تهویه دارد، با این حال بررسی‌‌ها نشان می‌‌دهد در بیشتر آشیانه‌‌های مرغداری کشور سرعت جریان هوای مناسب در فصل‌های گرم ایجاد نمی‌‌شود. همانند سایر نقطه‌های دنیا در ایران نیز آشیانه‌های جدید با اندازه‌های بزرگتری ساخته می‌شوند. هرچند آشیانه‌های بزرگ موجب افزایش بازده و کاهش هزینه تولید می‌‌شوند، استفاده از آن‌‌ها بستگی به عامل‌هایی همچون دیدگاه‌های کارشناسی و مهندسی هنگام ساخت آشیانه‌ها و استفاده از سیستم‌های گرمایشی و تهویه مناسب دارد. با افزایش قیمت سوخت و نیروی کار و معرفی سیستم‌های نوین پرورش طیور و حمایت دولت، روند اصلاح ساختار آشیانه‌‌های مرغداری قابل مشاهده است.