تاثیر مکمل های غذایی پروبیوتیک Pediococcus acidilactici و پری بیوتیک Agaricus bisporus بر بیان ژن های مرتبط با ایمنی در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانونقره

هدف از این پژوهش ارزیابی اثرات مکمل های غذایی پروبیوتیک Pediococcus acidilactici و پری بیوتیک Agaricus bisporus به صورت مجزا و سین بیوتیک (ترکیبی) بر بیان ژن های دخیل با ایمنی (TNF-1α، IL-8 و LYZ-c) در ماهی کپور معمولی در مواجهه با نانونقره بود. بدین منظور 180 قطعه ماهی با میانگین وزنی 4/0 ±6/29 گرم در چهار تیمار پروبیوتیک، پری بیوتیک، مکمل ترکیبی و شاهد (تغذیه بدون مکمل غذایی) تقسیم و به مدت 8 هفته تغذیه شدند. سپس ماهیان هم زمان با غذادهی، به مدت 14 روز در مواجهه با غلظت تحت کشنده نانونقره (1 میلی گرم در لیتر) قرار گرفتند. نمونه برداری از بافت روده برای سنجش بیان ژن های مذکور طی روزهای 1، 7 و 14 مواجهه با نانونقره صورت پذیرفت. بیان ژن TNF-1α در تیمارهای تغذیه شده با مکمل غذایی پروبیوتیک و پری بیوتیک با افزایش مدت زمان مواجهه با نانونقره افزایش معناداری یافت (05/0P<). سطح بیان این ژن در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی مکمل غذایی پری بیوتیک در روز 14 مواجهه با نانونقره (61/1) نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. بیان ژن های IL-8 و LYZ-c در روز 1 مواجهه بیشترین مقدار خود را داشتند. اما در روزهای 7 و 14 مواجهه نانونقره بیان این دو ژن کاهش معناداری یافت (05/0P<). همچنین با وجود استفاده از مکمل سین بیوتیک در جیره غذایی نسبت به استفاده مجزای آن ها برتری نداشت. استفاده مجزا یا توام پروبیوتیک P. acidilactici و پری بیوتیک پودر قارچ A. bisporus در جیره غذایی می تواند سبب افزایش بیان نسبی ژن TNF-1α در ماهی کپور معمولی در رویارویی با نانونقره شود. همچنین این مکمل های غذایی بر بیان ژن های IL-8 و LYZ-c تاثیر مثبتی نداشتند.