شناسایی موانع اجرای خط مشی های کارآفرینی و نوآوری در برنامه های توسعه جمهوری اسلامی ایران

اجرای صحیح و مطلوب خط مشی های کارآفرینی به عنوان محرک نوآوری و رشد اقتصادی، نقش کلیدی در توسعه اقتصادی و ظهور اقتصادهای مبتنی بر دانش و نوآوری دارد.مرحله اجرا یکی از مهمترین و پرچالشترین مراحل فرایند خط مشی گذاری میباشد. این مرحله نقطه آغازین تحقق هدف ها است عوامل متعددی میتوانند در اجرای یک خط مشی نقش داشته باشند. محققان هر یک به نوبه خود، عوامل موثر بر اجرای موفق یک خط مشی را بیان کردند توجه نداشتن به این عوامل میتواند در اجرای خط مشی ها چالش ایجاد کند. هدف این پژوهش دستیابی به مهم ترین موانع اجرای برنامه های توسعه در حوزه کارآفرینی است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر گردآوری داده ها کیفی و با استفاده از تکنیک مصاحبه عمیق با 14 نفر از صاحب نظران صورت گرفته است. روش نمونه گیری هدفمند و ملاک تعیین حجم نمونه، اشباع نظری است که در نمونه دوازدهم اشباع نظری حاصل شد. همچنین برای تحلیل داده ها از کدگذاری باز و محوری استفاده شد. موانع اجرا عبارتند از: موانع ماهیتی (فقدان متولی واحد، عدم استانداردسازی قوانین، تعدد قوانین و عدم همسویی قوانین)، موانع مشارکتی (عدم مشارکت مجریان و ذینفعان )، موانع مربوط به مجریان (نبود مسئولیت پذیری در مجریان، فقدان آموزش مناسب برای مجریان، ضعف و ناکارآمدی مجریان، فقدان هماهنگی مناسب بین مجریان و تغییر مجریان کارآمد)، موانع محیطی (شرایط محیطی نامناسب، ساختار اداری نامناسب، اراده سیاسی ناکافی و عدم پایبندی به برنامه)، موانع پیاده سازی (عدم نیازسنجی برای اجرا، زمان اجرا نامناسب، فقدان ابزار اجرا و ظرفیت ناکافی اجرا) و موانع نظارتی (نظارت نامناسب بر اجرا، فقدان ضمانت اجرایی، وجود دستگاه های نظارتی مستقل، ابزار نامناسب ارزیابی و عدم دریافت و انعکاس بازخور) با توجه به نتایج این تحقیق مطمئن ترین مسیر پیش روی کشور در راستای دستیابی به اهداف مندرج در برنامه های توسعه، ایجاد ساختاری مناسب در جهت تدوین خط مشی های مطلوب، تعیین متولی اجرا و استفاده از نظرات ذینفعان است. از سوی دیگر، پایبندی به اسناد برنامه های توسعه و الزامات اجرایی توسط دولتها و مدیران ارکان مختلف در طول ادوار مختلف نیز، در این امر خطیر موثر می باشد.