ارزیابی صفات فیزیولوژیک بادام زمینی (Arachis hypogaea L.) در واکنش به سرزنی بوته ها و روش های کاربرد نانوکلات های روی و کلسیم

به منظور ارزیابی اثر سرزنی بوته ها و مصرف عناصر روی و کلسیم و روش های کاربرد آن ها بر صفات فیزیولوژیک بادام زمینی در منطقه رشت، آزمایشی در بهار سال 1395 در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان به صورت کرت های دو بار خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل مصرف نانوکلات روی، نانوکلات کلسیم، استفاده تلفیقی از آن ها و عدم مصرف کود (شاهد) به عنوان کرت اصلی، روش کاربرد نانوکلات ها نظیر مصرف خاکی، محلول پاشی و کاربرد تلفیقی آن ها به عنوان کرت فرعی و سرزنی ساقه اصلی گیاه از ارتفاع 10 و 20 سانتی متر و عدم سرزنی (شاهد)، به عنوان کرت فرعی فرعی بود. در این آزمایش، بیشترین عملکرد دانه، عملکرد زیست توده، عملکرد میوه (غلاف) و تولید پوسته بادام زمینی تحت تاثیر کاربرد توام نانوکلات های روی و کلیسم به روش تلفیقی مصرف خاکی و محلول پاشی و سرزنی ساقه اصلی بادام زمینی از ارتفاع 20 سانتی متری به دست آمد. بیشترین عملکرد علوفه تر و علوفه خشک تحت شرایط کاربرد نانوکلات کلسیم به روش تلفیقی خاکی و محلول پاشی و سرزنی ساقه اصلی بادام زمینی از ارتفاع 10 سانتی متری مشاهده شد. ولی، بالاترین درصد غلاف های پوک در بوته و شاخص برداشت میوه در شرایط عدم سرزنی ساقه بادام زمینی به دست آمد. به نظر می رسد که کاربرد مجزای کلسیم می تواند رشد زایشی بادام زمینی را بهبود بخشد. ولی، کمبود عنصر روی در طول دوره رشد زایشی سبب افزایش تعداد غلاف های پوک به دلیل کاهش احتمالی ظرفیت فتوسنتزی گیاه می شود. به طور کلی، کابرد توام نانوکلات های روی و کلسیم و روش تلفیقی کاربرد آن ها و سرزنی بوته های بادام زمینی از ارتفاع 20 سانتی متری سبب افزایش عملکرد میوه و دانه بادام زمینی در شرایط اقلیمی گیلان گردید.