کارایی الگوریتم جست ‏وجوی گرانشی نسبت به تخصیص چندهدفه سرزمین در به‏ گزینی کاربری کشاورزی حوضه آبخیز بیرجند

آمایش سرزمین پایدار سازوکار تنظیم سیاست ‏های کاربری اراضی و بهبود شرایط فیزیکی و مکانی است و می‏تواند برای استفاده بهینه و حفاظت بلندمدت منابع طبیعی نقش ایفا کند. از طرفی، به‏ کارگیری مدل‏ های بهینه‏ سازی امری ضروری است؛ زیرا دارای تعامل با اهداف چندگانه، حالت فضایی، منطقه تحقیقاتی بزرگ، الزامات کارایی و تاثیرات آن‏هاست. بنابراین، الگوریتم ‏های فرا ابتکاری ابزار کارآمدی برای حل مشکلات پیچیده فضایی شناخته شده است و قابلیت ارائه فناوری بالا و قابل اعتماد برای حل مسائل بهینه‏ سازی غیرخطی را داراست. در این پژوهش، از الگوریتم جست‏وجوی گرانشی (GSA) به‏ منظور به ‏گزینی کاربری‏ کشاورزی در حوضه آبخیز بیرجند استفاده شده است. در این الگوریتم، بر اساس توابع برازش، اهدافی نظیر بیشینه‏ کردن تناسب محیطی، بوم‏ شناختی، فشردگی و سیمای‏ سرزمین، و کمینه‏ کردن تغییرات کاربری با قیودی مانند محدودیت توسعه فضایی و میزان تقاضا مناسب ‏ترین مکان‏ ها انتخاب شد. همچنین، به‏ منظور ارزیابی کارایی الگوریتم GSA در به‏گزینی اراضی کشاورزی آینده، نتایج حاصل با الگوریتم تخصیص چندهدفه سرزمین (MOLA) مقایسه شد. یافته ‏های حاصل از مقایسه بصری، پارامترهای آماری، و تحلیل سنجه‏ های سیمای‏ سرزمین حاکی از کارایی و برتری نسبی نتایج الگوریتم GSA نسبت به MOLA است، که این مناطق بیشتر در حال حاضر دارای کاربری مرتع کم‏تراکم و اراضی دیم هستند.