بررسی امکان بکارگیری بستر سیال جهت برشته کردن دانه های کنجد

استفاده از روش بستر سیال و جایگزینی آن با سایر روش ها ایده ای خلاقانه محسوب می شود زیرا در این نوع بستر، به دلیل جابجایی مداوم و یکنواخت ذرات، کمیت ها در تمامی نقاط بستر یکسان است. به رغم کاربردهای وسیع این روش در صنایع، کمتر از آن در فرآیند برشته سازی محصولات کشاورزی استفاده شده است. به منظور تحقیق تجربی این فرآیند در بستر سیال، دستگاهی طراحی و ساخته شد که بوسیله آن تاثیر پارامترهای موثر بر سیال سازی و برشته کردن دانه های کنجد مورد بررسی قرار گرفت. قدم اول در سیال سازی محاسبه حداقل سرعت سیالیت است، بدین منظور اثر دما و ارتفاع بستر بر حداقل سرعت سیالیت بررسی شد. نتایج نشان داد که ارتفاع بستر و دماهای زیر 100 درجه سانتی گراد، تاثیری بر حداقل سرعت سیالیت ندارد. مقدار این سرعت 5/0 متر بر ثانیه بدست آمد و این مقدار در دماهای بالای 100 درجه، کمی کاهش یافت. برشته سازی در دماهای 180، 200، 220 و 250 درجه سانتی گراد در زمان های مختلف انجام شد. به منظور تعیین شرایط مناسب برشته شدن، جهت دست یابی به ارده با کیفیت، اندیس پراکسید اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش دما اندیس پراکسید افزایش می یابد. با مقایسه نتایج بدست آمده با نتایج سایر محققین مشخص شد که زمان برشته شدن دانه های کنجد به روش بستر سیال در مقایسه با سایر روش ها حدود 50 درصد کاهش می یابد. این زمان برای برشته کردن کنجد بدون پوست در دماهای 180، 200، 220 و 250 درجه سانتی گراد به ترتیب کمتر از 20، 15، 7 و 5 دقیقه بدست آمد. اثر برشته کردن بر میزان روغن کنجد نیز بررسی و نشان داده شد که اختلاف معنی داری بین مقدار روغن حاصل از کنجد برشته شده و مقدار روغن حاصل از کنجد خام وجود دارد و برشته کردن باعث کاهش روغن کنجد می شود.