مقایسه ی ویژگی های آنتی اکسیدانی پروتئین هیدرولیز شده دانه شنبلیله با آلکالاز و پانکراتین

در این پژوهش هیدرولیز آنزیمی پروتئین شنبلیله با آنزیم های آلکالاز و پانکراتین در نسبت آنزیم به سوبسترا 2% و فواصل زمانی 200-40 دقیقه انجام گردید. درجه ی هیدرولیز و ویژگی های آنتی اکسیدانی نمونه ها (فعالیت مهار رادیکال DPPH، قدرت شلاته-کنندگی آهن، قدرت احیاء کنندگی یون آهن ، فعالیت آنتی اکسیدانی کل، فعالیت مهار رادیکال هیدروکسیل) ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند که با افزایش زمان هیدرولیز، درجه ی هیدرولیز نمونه ها افزایش یافت و نمونه های حاصل از آلکالاز دارای درجه ی هیدرولیز بالاتری بودند. بیشترین فعالیت شلاته کنندگی آهن و احیاء کنندگی به ترتیب به میزان 65/72% و 967/0، توسط پانکراتین و پس از 200 دقیقه هیدرولیز حاصل شد. نمونه های حاصل از آلکالاز نسبت به پانکراتین قدرت بیشتری در مهار رادیکال DPPH داشتند و فعالیت آن ها با افزایش زمان روند افزایشی داشت و پس از 200 دقیقه هیدرولیز به 38/53% رسید. با انجام هیدرولیز تا 160 دقیقه نمونه های حاصل از پانکراتین فعالیت مهار رادیکال هیدروکسیل بیشتری از خود نشان دادند اما با افزایش زمان تا 200 دقیقه فعالیت نمونه ها تفاوت زیادی نداشت و به حدود 70% رسید. کمترین فعالیت آنتی اکسیدانی کل در بین نمونه های هیدرولیز شده پس از 40 دقیقه هیدرولیز با آنزیم های آلکالاز و پانکراتین به میزان 971/0 و 004/1 حاصل شد و بیشترین میزان فعالیت پس از 200 دقیقه هیدرولیز با آنزیم آلکالاز و به میزان 69/1حاصل شد. بنابر نتایج به دست آمده پروتئین های هیدرولیز شده حاصل می توانند به-عنوان مکمل های دارویی و فرمولاسیون مواد غذایی به عنوان ترکیبات سلامتی بخش مورد استفاده قرار گیرند.