تحلیل بن مایه های عرفانی داستان «خسرو و شیرین» نظامی
منظومه عاشقانه «خسرو و شیرین» اثر حکیم نظامی گنجوی را نمی توان اثری صرفا عاشقانه با لذات جسمانی دانست. بررسی کل منظومه نشان می دهد که نظامی در زیر پوسته و ظاهر داستان، به جهان معنا نظر داشته و عشق الهی را در عرصه داستان متجلی ساخته است. در تحلیل عارفانه، شیرین مقام عاشق و معشوق حقیقی هر دو را به دوش می کشد که بعد زمینی وجودش در شخصیت شکر و بعد روحانیش در شخصیت فرهاد جلوه می کند. در این مقاله با بررسی صفات عاشقان منظومه که با سالکان طریقت برابری می کند و اصطلاحات عارفانه ای چون وحدت، فنا، عنایت و... به تبیین عشقی عرفانی پرداخته ایم که عاشق حقیقی را با یاری راهبرانی چونان پیران طریقت، سرانجام در مقام «فنا» به سراپرده معشوق حقیقی در جهان جان ها می کشاند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.