بررسی چسب اوره فرمالدئید برپایه فرمالین و فرم اوره و مقایسه اثر آن بر کیفیت تخته فیبر با دانسیته متوسط

هدف این پژوهش، بررسی اثر نوع ماده اولیه سازنده چسب اوره فرمالدئید بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته فیبر با دانسیته متوسط است. در این بررسی از دو نوع چسب اوره فرمالدئید برپایه فرمالین و فرم اوره استفاده شد. چسب ها با هر دو نوع ماده اولیه با نسبت مولی کم فرمالدئید به اوره (درجه E1) به کار گرفته شدند. اثر فاکتور پرس در چهار سطح (8، 8/2، 8/4 و 8/6 ثانیه بر میلی متر) و مقدار چسب مصرفی در چهار سطح (9، 9/5، 10 و 10/5 درصد) بر ویژگی های فیزیکی شامل واکشیدگی ضخامت و ویژگی های مکانیکی شامل مدول خمشی (MOR)، مدول الاستیسیته (MOE) و چسبندگی داخلی (IB) تخته های حاصل با دو نوع چسب مختلف بررسی شد. نتایج نشان داد که تخته های حاصل با چسب اوره فرمالدئید برپایه فرمالین، بیشترین مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و مقاومت چسبندگی داخلی و کمترین درصد واکشیدگی ضخامت را در مقایسه با تخته های حاصل با چسب اوره فرمالدئید برپایه فرم اوره داشتند. تخته های ساخته شده با چسب برپایه فرمالین نسبت به چسب برپایه فرم اوره در درصدهای کمتر مصرف، عملکرد یکسانی داشتند. استفاده از فرمالین با وجود کیفیت مطلوب تخته های حاصل از آن در مقایسه با تخته های حاصل از چسب برپایه فرم اوره، به دلیل ناپایداری در دمای کم، به شرایط نگهداری ویژه ای در صنعت نیاز دارد.