محتوای پرولین، پروتئین کل و الگوی الکتروفورزی پروتئین در آفتابگردان در واکنش به بیماری قارچی اسکلروتینیا اسکلروتیوروم

اسکلروتینیا از بیماری های قارچی مهم آفتابگردان در ایران است که عملکرد این محصول را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی محتوای پرولین، پروتئین کل و الگوی الکتروفورزی پروتئین در آفتابگردان در واکنش به بیماری قارچی اسکلروتینیا اسکلروتیوروم بود. در پژوهش تجربی حاضر محتوای پرولین، پروتئین کل و الگوی الکتروفورزی پروتئینی لاین های حساس و مقاوم آفتابگردان (C100 و C39) در زمان های مختلف پس از آلودگی با جدایه های قارچی اسکلروتینیا اسکلروتیوروم (SSKH41 و SSU107) تحت شرایط کنترل شده و به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار و 18 نمونه در داخل هر تکرار، بررسی و با گروه شاهد مقایسه شدند. تفکیک و جداسازی پروتئین های کل استخراج شده با سیستم الکتروفورزی سدیم دودسیل سولفات- ژل پلی آکریل آمید )SDS-PAGE (صورت گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS 22 از طریق آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون توکی تحلیل شدند. لاین مقاوم C39 در تمامی زمان های پس از آلودگی، میزان پرولین بیشتری در مقایسه با شاهد و سایر گروه ها داشت. میزان پروتئین کل گیاهان شاهد در مقایسه با گیاهان آلوده شده با هر دو جدایه قارچی بیشتر بود. آلودگی قارچی باعث تجمع پروتئین هایی با وزن مولکولی پایین در هر دو لاین شد، به طوری که تعدادی از پروتئین ها در لاین مقاوم تولید و تعدادی از آنها در لاین حساس حذف شدند. لاین مقاوم C39 آفتابگردان آلوده شده با جدایه قارچی SSU107 اسکلروتینیا اسکلروتیوروم، بیشترین میزان پرولین را دارد. آلودگی قارچی به خصوص در لاین های مقاوم باعث کاهش میزان پروتئین کل و تجمع پروتئین هایی با وزن مولکولی پایین در لاین مقاوم و حساس می شود.