بهینه سازی تولید پروتئین نوترکیب β-NGF در بیوراکتور

فاکتور رشد عصبی β-NGF یک عامل درمانی مهم در درمان بسیاری از بیماری های تحلیل عصبی مثل آلزایمر است، لذا تولید نوترکیب آن در مقیاس انبوه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از بررسی حاضر بهینه سازی فاکتورهای موثر در دست یابی به بیشترین میزان تولید پروتئین β-NGF در فرمانتور است. از آنجا که باکتری E. coli سویه بیانی مناسبی برای تولید در مقیاس صنعتی است، در مطالعه حاضر از سویه DE3 باکتری E. coli به منظور تولید پروتئین نوترکیب β-NGF استفاده شد. همچنین از بیوراکتور 5لیتری به منظور تولید پروتئین استفاده شد و میزان اکسیژن محلول (DO%) و دمای پس از القا با استفاده از روش نرم افزار آماری سطح پاسخ (RSM) بهینه سازی شد. ابتدا تاثیر این دو متغیر بر میزان تولید پروتئین مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در هر آزمایش کل محتوای پروتئینی استخراج و با روش برادفورد تعیین غلظت شد. نتایج نشان داد که بهینه شرایط برای دست یابی به بیشترین میزان تولید پروتئین دمای پس از القای oC5/28 و DO، 30% است و در این شرایط غلظت پروتئین تولیدی 61/0±6/9میکروگرم بر میلی لیتر است. نهایتا تاثیر این فاکتورها بر تولید پروتئین β-NGF با استفاده از روش دات بلات مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج نشان دهنده بیشترین میزان تولید در شرایط بهینه سازی شده است. به طور کلی می توان چنین نتیجه گیری کرد که میزان DO% و دمای پس از القا علاوه بر تاثیر بر رشد باکتری نوترکیب E. coli در بیوراکتور، بر میزان تولید و بیان پروتئین های نوترکیب (مثل β-NGF) نیز تاثیر مستقیمی دارد.