شیوع اختلال نقص توجه/بیش فعالی در دانش آموزان پایه اول تا سوم مدارس ابتدایی شهر سمنان

اختلال نقص توجه/بیش فعالی (Attention deficit hyperactivity disorders, ADHD) یک اختلال رفتاری رشدی است که کودک به علت تحرک زیاد و غیرمعمول توانایی دقت و تمرکز بر روی یک موضوع را ندارد. علی رغم تاثیرات منفی، مطالعات در حیطه همه گیرشناسی این اختلال، محدود می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع اختلال نقص توجه/بیش فعالی، در کودکان پایه اول تا سوم مدارس ابتدایی شهر سمنان می باشد. پس از اخذ مجوز جهت ورود به مدارس شهر سمنان، از بین 69 دبستان، 20 مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد. پرسش نامه کانرز نسخه مربوط به معلمین از طریق مدیران در اختیار معلمین قرار گرفت. بعد از سه روز کاری، پرسش نامه های تکمیل شده جمع آوری گردید و نمرات برای هر کودک محاسبه شد. نقطه برش برای تشخیص احتمالی ADHD، 60 در نظر گرفته شد. نتایج این مطالعه نشان داد که 5/44 درصد از کودکان پایه اول تا سوم درجه ای از اختلال نقص توجه/بیش فعالی داشتند که در 9/10 درصد موارد شدید (نمره ی 60 یا بیش تر) بوده است. 13 درصد پسران و 6/8 درصد دختران اختلال کمبود توجه / بیش فعالی شدید داشتند که تفاوت معنی دار بود (049/0=p)، هم چنین در بخش "رفتار در کلاس"، دختران به طور معنی دار عملکرد بهتری در مقایسه با پسران داشتند (014/0=p). حدود نیمی از دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر سمنان در پایه های اول تا سوم به درجات مختلف علائم اختلال نقص توجه/بیش فعالی را از خود نشان می دهند که در 9/10 درصد موارد از نوع شدید بوده است. بنابراین انجام غربالگری تشخیصی نقص توجه/بیش فعالی در ابتدا و نیز میانه سال تحصیلی، می تواند در شناسایی سریع تر این کودکان، ارائه به موقع خدمات آموزشی و توان بخشی به آن ها، با اولویت در پسران، می تواند راه حل موثری در پیشگیری از عواقب منفی این اختلال در دانش آموزان باشد.