اثر درمان خوراکی زعفران بر محافظت فلاپ های پوستی در برابر بروز نکروز بافتی و استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی

امروزه از فلاپ های پوستی در بسیاری از جراحی های ترمیمی و التیام آسیب دیدگی های مربوط به پوست به عنوان یکی از روش های اصلی درمان، استفاده می شود ولی علی رغم پیشرفت های صورت گرفته در زمینه های مربوط به بهبود میزان بقای فلاپ های پوستی، کماکان بقای فلاپ ها و اثر بخشی آن ها با مسائلی مانند اثرات ناشی از ایسکمی - خون رسانی مجدد (Ischemia-Reperfusion)، استرس اکسیداتیو (Oxidative Stress)، نکروز بافتی (Tissue Necrosis)، و حتی آپوپتوز سلولی (Apoptosis) در بافت آسیب دیده، تهدید می شود. لذا این تهدیدات طرح کننده ی زمینه های تحقیق و پژوهش، برای افزایش میزان بقای هر چه بیش تر فلاپ های پوستی و محافظت آن ها در برابر آسیب های مطروحه هستند و تلاش ها برای مدیریت یا حذف این تهدیدات باید انجام پذیرد. هدف ما تاثیر تجویز زعفران قبل و بعد از جراحی فلاپ پوستی، بر روی درصد نکروز بافتی و استرس اکسیداتیو، در موش صحرایی بود. زعفران به میزان mg/kg/day 40، یا mg/kg/day 80 ، به صورت گاواژ به مدت دو هفته قبل و یک هفته بعد از جراحی فلاپ در موش ها تجویز شد. یک هفته پس از جراحی، درصد نکروز فلاپ (با اندازه گیری و تقسیم ناحیه نکروزی بر طول کل فلاپ)، میزان مالون دی آلدئید (MDA) و کاتالاز (CAT) اندازه گیری شد. درمان قبل و بعد از جراحی با زعفران، در هر دو دوز استفاده شده موجب کاهش نکروز فلاپ (P<0.01) در مقایسه با گروه کنترل شد. هم چنین میزان MDA به عنوان نمایی از میزان پراکسیداسیون لیپیدی کاهش نشان داد. فعالیت کاتالاز نیز به عنوان نمایی از میزان عملکرد آنتی اکسیدانی افزایش یافت (P<0.01). داده های حاصله از این آزمایش نشان دهنده بهبود بقای فلاپ پوستی و کاهش استرس اکسیداتیو توسط درمان با زعفران قبل و بعد از جراحی بودند.