نقش ادراک کشاورزان نسبت به آسیب پذیری و تصمیم به تغییر شیوه معاش در شرایط خشک سالی: مورد مطالعه شهرستان کمیجان

تغییر شیوه معاش یکی از راهکارهای سازگاری کشاورزان با خشکسالی محسوب می شود. در این رابطه، تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش ادراک کشاورزان نسبت به آسیب پذیری و اتخاذ راهکار تغییر شیوه معاش انجام شد. تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ‏ها، میدانی و پیمایشی می‏ باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر متشکل از خانوار های روستایی ساکن در شهرستان کمیجان بود که طی 10سال گذشته در معرض خشکسالی قرار داشتند (1000=N). حجم نمونه برابر 200 خانوار با استفاده از فرمول دانیل تعیین شد که سرپرست های این خانوارها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش اصلی تحلیل داده ها، رگرسیون لجیستیک دو وجهی بود. متغیرهای ادراک کشاورزان از آسیب پذیری و مشکلات احتمالی تغییر شیوه معاش به عنوان متغیر مستقل مورد توجه قرار گرفتند. متغیر دو وجهی تصمیم به تغییر شیوه معاش نیز متغیر وابسته تحقیق بود. تابع لجیت به دست آمده برای تفکیک دو سطح متغیر وابسته تحقیق، درستی تفکیکی در حد 69/2 درصد را نشان داد. بر اساس تابع به دست آمده مشخص شد که افزایش آسیب پذیری درک شده به کاهش تمایل به تغییر شیوه معاش منجر شده و سبب اتخاذ راهبرد انفعالی (باقی ماندن در شرایط فعلی) شده است. همچنین آگاهی کشاورزان از مشکلات مالی احتمالی، مانع تغییر شیوه معاش نیست. این در حالی است که فقدان حمایت های آموزشی مانع تغییر شیوه معاش شده است.