نقش میانجی فناوری اطلاعات در تعیین وضعیت مدیریت دانش براساس مسئولیت پذیری اجتماعی بهورزان مراکز بهداشتی

پژوهش حاضر کاربردی و با هدف بررسی نقش میانجی فناوری اطلاعات در تعیین وضعیت مدیریت دانش بر اساس مسئولیت پذیری اجتماعی بهورزان مراکز بهداشتی و به روش تحلیل مسیر بوده است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش را کلیه بهورزان شهرستان ارومیه تشکیل دادند. نمونه آماری 230 نفر و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات سه پرسشنامه استاندارد مسئولیت اجتماعی کارول (1991) با ضریب آلفای کرونباخ 70/0، مدیریت دانش پژوهان (1387) با ضریب آلفای کرونباخ 79/0 و فناوری اطلاعات رهنورد آهن (1389) با ضریب آلفای کرونباخ 72/0 استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان دهنده برازندگی مدل مفهومی و تایید آن برای جامعه بهورزان ارومیه است. نتایج نشان داد اثر مستقیم متغیر مسئولیت اجتماعی بر فناوری اطلاعات (79/0) و با توجه به مقدار (25/7= t) در سطح 00/0 معنی دار است. اثر مستقیم فناوری اطلاعات بر مدیریت دانش (61/0) و با توجه به مقدار (36/4= t) در سطح 01/0 معنی دار است. اثر غیرمستقیم مسئولیت اجتماعی بر مدیریت دانش برابر با 48/0 و با توجه به (54/6= t) در سطح 00/0 معنی دار است. با توجه به اینکه این اثر غیرمستقیم از طریق فناوری اطلاعات انجام می گیرد، می توان گفت که این متغیر نقش واسطه ای را در میان مسئولیت اجتماعی و مدیریت دانش ایفا می کنند. بنابراین در سازمان های خدماتی افراد را در حین آموزش های ضمن خدمت مسئولیت پذیرتر بار آورند و فناوری اطلاعات را به آنها آموزش داده و مسئولیت به افراد واگذار کنند.