پیش بینی هوش معنوی بر اساس ویژگی های شخصیتی در معتادان مرد در حال ترک استان ایلام

اعتیاد به مثابه ی یک عارضه و آسیب فردی و اجتماعی دارای علل و عوامل، ریشه ها، زمینه ها و همچنین عوارض و تبعات سوء اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، محیطی، روانی و فردی متعددی می باشد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی هوش معنوی بر اساس ویژگی های شخصیتی در معتادان مرد در حال ترک استان ایلام انجام گرفت. در این پژوهش که به صورت همبستگی انجام گرفته است، تعداد 250 معتاد مرد در حال ترک به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. از دو پرسشنامه ی ویژگی های شخصیتی و هوش معنوی به عنوان ابزار جمع آوری داده ها استفاده شد. ویژگی های شخصیتی (روان رنجوری، برون گرایی، تجربه گرایی، توافق پذیری و وجدانی بودن) به عنوان متغیرهای پیش بین و هوش معنوی به عنوان متغیر ملاک در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. 0/01 P< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد که افراد معتادی که روان رنجوری (50/7±36/35) بالاتری دارند از هوش معنوی پایین تری برخوردار هستند. افراد معتاد با ویژگی های شخصیتی برون گرایی (6/44±38/57)، توافق پذیری (5/59±39/16) و وجدانی بودن (7±43/28) بالا، هوش معنوی بالاتری دارند. ویژگی شخصیتی روان رنجوری با ضریب همبستگی 0/44- به عنوان مهم ترین متغیر پیش بین در هوش معنوی واحدهای پژوهش تعیین شد. ضرایب تحلیل رگرسیون با روش ورود مکرر برای ترکیب خطی متغیرهای ویژگی های شخصیتی و هوش معنوی در سطح کمتر از 0/001 معنی دار بود. یافته های پژوهش از وجود رابطه بین ویژگی های شخصیتی و هوش معنوی در مردان معتاد در حال ترک استان ایلام حمایت می کند. با توجه به یافته های به دست آمده از این پژوهش می توان این گونه بیان داشت که ویژگی های فردی و شخصیتی افراد می تواند در بهره گیری بهتر از هوش معنوی و در نتیجه سازگاری و حل مسائل مختلف کمک کننده باشد.