ارتباط استحکام ذهنی با فرسودگی ورزشی در ورزشکاران حرفه ای آسیب دیده

هدف این پژوهش، بررسی رابطه استحکام ذهنی و فرسودگی ورزشی در ورزشکاران حرفه ای آسیب دیده بود. روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی و کاربردی بود. نمونه آماری را 142 نفر از ورزشکاران آسیب دیده در سطح حرفه ای با دامنه سنی 15 تا 35 سال در رشته های مختلف با استفاده از نمونه گیری در دسترس تشکیل دادند. از پرسش نامه های استحکام ذهنی و فرسودگی ورزشی برای جمع آوری داده ها و از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده و آزمون تی برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد استحکام ذهنی با ضریب همبستگی 42/0- با فرسودگی ورزشی ورزشکاران آسیب دیده ارتباط قوی منفی دارد. براساس مدل رگرسیون، 18 درصد از واریانس فرسودگی توسط واریانس استحکام ذهنی تبیین می گردد. آزمون تی مستقل، تفاوت معنادار بین استحکام ذهنی و فرسودگی ورزشکاران آسیب دیده زن و مرد را تایید کرد. در کل یافته ها نشان داد هرچه استحکام ذهنی ورزشکاران بالاتر باشد احتمال فرسودگی در دوران آسیب دیدگی کمتر است.