اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر تشنج و خودمدیریتی بیماران صرع مقاوم به درمان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر فراوانی تشنج و رفتارهای خودمدیریتی در افراد مبتلا به صرع مقاوم به درمان انجام گرفت. این مطالعه نیمه آزمایشی، از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی بیماری های مغز و اعصاب شهر خرم آباد(3 کلینیک) و یک بیمارستان بود. از این بیماران 24 نفر (12نفر گروه آزمایش و 12 نفر گروه کنترل) به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس اعضای گروه آزمایش در 10جلسه (هرهفته یک جلسه 90 دقیقه ای) تحت درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها پرسشنامه رفتارهای خودمدیریتی صرع دیلوریو (2011)، و چک لیست ثبت حملات تشنج توسط بیمار استفاده شد. داده ها نیز با آزمون آماری تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش به طور معناداری منجر به کاهش فراوانی تشنج (P<0.001) و بالارفتن رفتارهای خودمدیریتی (P<0.001) می گردد. بر اساس یافته های این پژوهش، درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش که یکی از درمان های موج سوم است، می تواند به عنوان یک درمان غیر تهاجمی و مقرون به صرفه در کنار مداخلات پزشکی برای بهبود رفتارهای خودمدیریتی و تاثیر بر کاهش تشنج در این بیماران دارای کارایی قابل ملاحظه ای می باشد.