ارزیابی غلظت فلزات سنگین و ریسک مصرف آن در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در حوضچه های پرورش ماهی (مطالعه موردی: شهرستان کامیاران و سنندج)

امروزه آلودگی اکوسیستم های آبی در اثر ورود فلزات سنگین، امری است که بررسی سلامت آبزیان مورد استفاده انسان را ضروری می سازد. این فلزات وقتی وارد بوم سازگان آبی می شوند، به علت توانایی انباشتگی زیستی سبب تنش شده و غلطت سمی آن ها باعث اثرات تراتوژنیک، جهش زایی و سرطان زایی در ارگانیسم های زنده می شود. تعداد 30 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان از هر حوضچه پرورش ماهی واقع در شهرستان های سنندج (روستای ننله) و کامیاران (روستای دیوزناو) تهیه گردید. سپس نمونه ها در آزمایشگاه با استفاده از روش هضم غلظت فلزات مذکور اندازه گیری شد . (Phonix اسیدی، آماده سازی شدند و با استفاده از دستگاه جذب اتمی مدل ( 986 انجام گردید. SPSS تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری 7، برای آهن / 3 و 57 / 0، برای منیزیم 7 / 1 و 51 / میانگین غلظت فلز مس در بافت های کبد و عضله به ترتیب 53 0 میکروگرم برگرم وزن تر به دست آمد. مقدار حداکثر / 0 و 03 / 1 و برای نیکل 04 / 4 و 05 / 0، برای روی 52 / 0/28 و 06 177 گرم محاسبه شد. / 888 گرم برای بزرگسالان و برای کودکان 7 / مصرف مجاز روزانه 7 میانگین غلطت فلزات مس، آهن، روی، نیکل و منیزیم در بافت عضله ماهی قزلآلای رنگینکمان در مقایسه با استاندارهای بین المللی، پایینتر از حدی است که با میزان مصرف کنونی، خطرات بهداشت ی را در بلند مدت متوجه مصرف کنندگان آن کند.