بررسی سوراخ تغذی های در استخوان‎های ران،درشت‎نی و نازک‎نی در مرکز ایران

شریان‎های تغذیه‎ای منبع اصلی خون‎رسانی به استخوان‎های دراز هستند. این سوراخ‎ها باعث می‎شوند که رگ‎های خونی و اعصاب پیرامونی از قشر استخوان عبور کنند. محل دقیق و توزیع سوراخ‎های تغذیه‎ای برای جلوگیری از آسیب به عروق تغذیه‎ای و حفظ گردش خون در طی مراحل مختلف جراحی مهم است و با توجه به اینکه توارث و نژاد را از عوامل موثر در توزیع این سوراخ‎ها مطرح نموده‎اند و ما در ایران هیچ مطالعه‎ای در این زمینه نداشته‎ایم، ما بر آن شدیم که به بررسی آن در این ناحیه از کشورمان بپردازیم و در مقایسه با مطالعات دیگر تفاوت‎ها را بیابیم. این مطالعه روی 157 عدد استخوان خشک اندام تحتانی موجود در سالن مولاژ دانشکده پزشکی شامل استخوان‎های دراز ران (فمور) و درشت‎نی (تیبیا) و نازک‎نی (فیبولا) انجام گرفته است، که از این تعداد 65 عدد استخوان ران، 65 عدد استخوان درشت‎نی و 27 عدد استخوان نازک‎نی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 39.09% از استخوان‎های فمور دارای دو سوراخ تغذیه‎ای، 90.78% از استخوان‎های تیبیا یک سوراخ تغذیه‎ای و 66.67% از استخوان‎های فیبولا فاقد سوراخ تغذیه‎ای بودند. محل قرارگیری سوراخ تغذیه‎ای در استخوان فمور در 95.35% در دو سوم پایینی و در استخوان تیبیا در 72.15% در یک سوم بالایی و در استخوان فیبولا در 66.67% در یک سوم میانی قرار داشتند.  این مطالعه اطلاعات بیشتری در مورد آناتومی و مورفولوژیکی و توپوگرافی سوراخ‎های تغذیه کننده استخوان‎های بلند اندام پائینی ارائه می‎دهد. در حالی‎که امروزه تکنیک‎هایی مانند انتقال استخوان‎های میکروسکوپیک (Microvascular Bone Transfer) محبوب‎تر شده‎اند، همین‎طور تحقیقات بیشتری نیاز است تا اثر توارث و نژاد برای توصیف آناتومیک این ساختار را مشخص نماید.