پاسخ های متفاوت سیستم ردوکس گیاه سویا به میدان های مغناطیسی ایستای 20 و 30میلی تسلا

میدان های مغناطیسی ایستا (SMF) به عنوان یک عامل طبیعی محیطی و نیز عامل خارجی حاصل از پیشرفت تکنولوژی تاثیرات قابل ملاحظه ای بر فیزیولوژی گیاهان دارند. تاثیر این میدان ها بر تولید گونه های فعال اکسیژن (ROS) در سلول گیاهی مشخص شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی پاسخ سیستم ردوکس سویا Glycine max)) به دو شدت مختلف میدان مغناطیسی 20 و 30میلی تسلا و تعیین سرنوشت جریان الکترون در این میدان ها انجام شد. در مطالعه تجربی حاضر بذرهای گیاه سویا رقم M7 در فاز رویشی (14روزه) به مدت چهار روز، روزانه 5ساعت تحت تیمار با میدان مغناطیسی ایستای 20 و 30میلی تسلا قرار گرفتند. آزمایش ها به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی حداقل با سه تکرار انجام شدند. به منظور تحلیل داده ها آنالیز واریانس یک طرفه و نرم افزار SPSS به کار رفتند. تیمار 30میلی تسلا منجر به کاهش میزان وزن تر، توان کلی فعالیت سیستم آنتی اکسیدانی و توان کلی احیا و افزایش پراکسیدهیدروژن شد، اما تاثیری بر مقدار کلی ترکیبات فنلی و فلاونوئید نداشت. در تیمار 20میلی تسلا سطح پراکسیدهیدروژن کاهش، اما وزن تر، سطح رادیکال هیدروکسیل، فعالیت سیستم آنتی اکسیدانی، مقدار کلی ترکیبات فنلی و فلاونوئید افزایش یافت. مقدار آهن فرو در میدان 20میلی تسلا کاهش و در میدان 30میلی تسلا افزایش نشان داد. در سیستم ردوکس سویا میدان 20میلی تسلا مسیر جریان الکترون ها را به سمت ترکیبات احیاکننده مفید مثل ترکیبات فنلی هدایت می کند و سبب تحریک رشد می شود، در صورتی که میدان 30میلی تسلا سبب گسیل الکترون های مازاد به سمت ترکیبات مخرب مثل آهن فرو شده و رشد را کاهش می دهد.