پهنه بندی حساسیت محدوده گسل بناروان نسبت به وقوع ناپایداری دامنه ای با استفاده از مدل AHP FUZZY

حرکت‏های توده ای و ناپایداری های دامنه ای، یکی از معضلات جهانی پیش روی انسان می باشد که در ایران به عنوان یک بلای طبیعی، سالیانه آسیب‏های جانی و مالی فراوانی بر کشور وارد می سازد و در مقایسه با سایر بلایای طبیعی مانند آتشفشان، سیل، زلزله، بهتر قابل مهار و مدیریت می باشد. گسل به ناروان با جهت کلی جنوب‏غربی- شمال‏شرقی به طول بیش از 20 کیلومتر یکی از مهمترین گسل های موجود در دامنه جنوبی بزقوش آذربایجان است. هدف اصلی این پژوهش پهنه بندی خطر ناپایداری دامنه ای در ناحیه مورد مطالعه است. برای رسیدن به این هدف روشFUZZY AHPاستفاده شد و مجموعا 9 عامل اصلی مرتبط با وقوع ناپایداری دامنه ای مورد تحلیل قرار گرفت. این معیارها به عنوان نقشه های عامل، هر کدام جداگانه کلاس بندی شده و با توجه به میزان حساسیت‏شان به وقوع ناپایداری دامنه ای امتیاز گذاری شدند. نقشه نهایی پهنه بندی ناپایداری دامنه ای در 5 کلاس بر مبنای درجه‏های مختلف تهیه شد. پهنه بندی ناپایداری دامنه ای در حوضه نشان داد که پهنه با خطر زیاد، کمترین مساحت محدوده را (23/6) به خود اختصاص داده است.