استنتاج اثرات تخریبی بالاآمدگی موضعی آب زیرسطحی بر سامانه های آبفای شهری با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(مطالعه موردی شهر کرمان)

طی سال های اخیر بالا آمدن تراز آب زیرسطحی در کلان شهرها چالش های متعددی پیرامون سامانه های آب و فاضلاب شهری با اثرات تخریبی چندگانه ایجاد نموده است. این پژوهش با هدف شناسائی و وزن دهی مخاطرات بالا آمدگی آب زیرسطحی کرمان بر سامانه های آبفا با رویکرد مبتنی بر تحلیل سلسله مراتبی صورت گرفته است. بدین منظور براساس تحلیل وضعیت تراز آب زیرسطحی شهرکرمان و با بررسی آیین نامه ها، دستورالعمل ها، منابع موجود و نظرات خبرگان شاخص های بیان گر چالش های پیش رو در 4 سطح و 18 آسیباستنتاج گردیده است. اولویت بندی ارجحیت آسیب ها براساس ماتریس مقایسه زوجی فردی و میانگین گیری هندسی وزن هابرای تبدیل به ماتریس مقایسه گروهی صورت گرفته و پس از تائید نرخ ناسازگاری سطوح آسیب و زیرمولفه های آن ها (I<0.1) تحلیل وزن های نسبی و رتبه بندی اولویت ها با تحلیل سلسله مراتبی صورت گرفت. طبق نتایج آسیب های بهداشتی - زیست محیطی با وزن 482/0، فنی-عملکردی با وزن 265/0، سازه ای فیزیکی با وزن 145/0 و هزینه ای - اقتصادی با وزن 108/0 رتبه بندی گردید. زیرمولفه های تغییرمکان: نشست، ترک-خوردگی، تغییر شیب،جدایی اتصالات، خرابی آب بندها با وزن نسبی 1/23 درصد، تغییر در کمیت و کیفیت آب و فاضلاب: نفوذ آب زیرزمینی به داخل شبکه و برعکس با وزن نسبی 3/38 درصد، نشت آلاینده ها از داخل شبکه آبفا به آب زیرزمینی و برعکس با وزن نسبی 6/30 درصد، افزایشهزینه هایتصفی هاولیهونهایی با وزن نسبی 1/32 درصد، به عنوان بالاترین مخاطرات استنتاج گردید. تحلیل حساسیت مخاطرات نسبت به هرکدام از مولفه ها نیز انجام شد.