بررسی خشونت نسبت به ماماها در محل کار: مرور نظام مند

خشونت در محل کار به صورت اعمال پرخاشگرانه نسبت به افرادی که در محل کار درحال انجام وظیفه هستند، تعریف می شود و در اشکال مختلفی مانند سوء استفاده کلامی، فیزیکی، ضرب و جرح، تجاوز، آزار و اذیت، زورگویی، اوباشگری، تهدید و رفتارهای زشت و ناپسند رخ می دهد.خشونت در محل کار در هر شغل و جایگاهی می تواند رخ بدهد.مطالعات متعددی نشان داده اند که خشونت در محیط های کار مامایی وجود دارد. در این راستا، هدف از مطالعه حاضر، مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه خشونت نسبت به ماماها در محل کار می باشد. در مطالعه مروری حاضر به منظور یافتن مطالعات مرتبط، پایگاه های اطلاعاتی SID،Irandoc، Scopus و Pubmed با استفاده از کلیدواژه های مبتنی بر MeSH(Medical Subject Headings) شامل: Workplaceaggression، Bullying، Workplaceviolence، violenceVerbal، Physicalviolenceو Midwifeو معادل فارسی آن ها شامل: خشونت در محل کار، خشونت کلامی، خشونت فیزیکی و نزاع به صورت جداگانه و ترکیب با کلمه "ماما" بدون محدودیت زمانی تا ماه آذر سال 1397 جستجو شدند. شایان ذکر است که برای بررسی مقالات از "فرم استخراج داده ها" که براساس هدف پژوهش توسط پژوهشگران طراحی شده بود، استفاده گردید و نتایج به صورت کیفی گزارش شدند. از مجموع 216 مطالعه یافت شده، بعد از اعمال معیارهای ورود و خروج، در نهایت هفت مقاله وارد مطالعه شدکه طرح چهار مطالعه مقطعی، دو مطالعه توصیفی- اکتشافی و یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود. بیشترین شیوع گزارش شده به خشونت کلامی (3/83 درصد) اختصاص داشت که 60 درصد از این خشونت از سوی همراهان بیماران اعمال شده بود. با وجود بالابودن خشونت در رشته مامایی مطابق با درصدهای اعلام شده در مقالات لازم است این موضوع در ایران بیشتر مورد بررسی قرار گیرد تا بدین طریق عوامل موثر بر خشونت، منابع آن، تجارب ماما از خشونت و آثار حاصل از آن شناسایی شوند. در این ارتباط، پیشنهاد می گردد مسئولان هر بیمارستان با استفاده از پرسشنامه استاندارد، فراوانی و منابع خشونت را در بخش های مامایی شناسایی کنند و در کمک به رفع آن ها کوشا باشند؛ زیرا خشونت می تواند بر عملکرد شغلی و بهره وری آن ها و به تبع بر کیفیت مراقبت از بیماران و سلامت آن ها اثرگذار باشد.