بررسی تاثیر جانمایی نامناسب محل دفن زباله شهری غیر ایزوله نسبت به منابع آبی و میزان هدر رفت آب شبکه توزیع (پایلوت، شهر رستم آباد)

از مهمترین علل آب بدون درآمد، هدر رفت بوده و یکی از عوامل این هدر رفت، خرابی کنتورهای مشترکین یا عدم دقت آنها به علت وجود رسوب کننده های ناشی از تغییرات کیفیت شیمیایی آب می باشد. از دلایل این تغییرات می توان به ورود شیرابه زباله به بستر اشاره کرد. ویژگی رسوب گذار شدن یا خورندگی آب شبکه توزیع (کیفیت شیمیایی)، بر میزان هدر رفت شبکه آب رسانی موثر خواهد بود. محل دفن زباله شهر رستم آباد در قسمت غربی شهر و بالاتر از منابع آبی شرب می باشد. در این مطالعه، ابتدا روند کیفی پارامترهای شیمیایی شهر رستم آباد در 5 سال گذشته بررسی و آنالیز شده است. پتانسیل خورندگی و یا رسوب گذار بودن این آب با توجه به شاخص های لانژلیه و رایزنر محاسبه گردید. تغییرات پارامترهایی نظیر سختی کل و کلسیم، قلیائیت کل، هدایت الکتریکی، کلراید، سولفات و pH سال های مبدا (91-1390) و سال های مقصد (95-1394)، مقایسه شده است. با توجه به افزایش پارامترهای کیفی، به نظر میرسد شیرابه زباله تاثیر کاهش کیفیت خود را گذاشته است اما همچنان در محدوده استاندارد ملی ایران و WHO قرار دارد. بررسی مقادیر شاخص های خوردگی و رسوب گذاری نشان میدهد که این آب ازنظر کیفیت شیمیایی کمی متعادل است و دارای رسوب گذاری کم و ضعیف است. تاثیر روی هدر رفت با پیشروی این روند و افزایش پتانسیل رسوب گذاری رو به ازدیاد است. با کنترل و نظارت بیشتر روند اینگونه تغییرات می بایستی جدی گرفته شود.