مقایسه روش های DTC-CLASSIC و DTC-SVPWM در کنترل موتورهای القایی با بهره گیری از اینورترهای دوسطحی و سه سطحی

کنترل مستقیم گشتاور (DTC) یکی از روش های کارآمد در کنترل موتور القایی است. در روش کنترل مستقیم گشتاور، شار و گشتاور موتور به عنوان کمیت های مرجع، محسوب و با انتخاب بهینه بردارهای کلیدزنی اینورتر کنترل می شوند. با استفاده از روش کنترل مستقیم گشتاور می توان محدودیت ها و پیچیدگی های کنترل برداری میدان جهت داده شده (FOC) را کاهش داد. کنترل مستقیم گشتاور دارای پاسخ گشتاور بسیار سریعی است و در مقابل تغییرات ناگهانی بار مقاوم عمل می کند. در این مقاله مقایسه ای بین دو روش کنترل مستقیم گشتاور کلاسیک (DTC-CLASSIC) و کنترل مستقیم گشتاور مبتنی بر مدولاسیون پهنای پالس بردار فضایی (DTC-SVPWM) با بهره گیری از اینورترهای کلمپ دیودی (NPC) دوسطحی و سه سطحی صورت گرفته است. مقایسه این روش ها با استفاده از نتایج حاصل از شبیه سازی در محیط سیمولینک نرم افزار MATLAB انجام شد. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان می دهد که با درنظرگرفتن قید محدودیت ماکزیمم فرکانس کلیدزنی برابر، روش DTC-SVPWM با بهره گیری از اینورتر سه سطحی ضربان شار، ضربان گشتاور و THD جریان استاتور کمتری نسبت به سه حالت دیگر دارد.