مقایسه کارآیی داده های مودیس و لندست در برآورد تولید خالص اولیه در مناطق خشک استان اصفهان

تولید خالص اولیه یکی از مهمترین ویژگی کارکرد نظام های بوم شناختی است که تحت تاثیر عامل های زیستی و اقلیمی می باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین قابیلت مدل CASA برای برآورد توزیع زمانی و مکانی تولید خالص اولیه NPP در مناطق خشک با کمک تصاویر مودیس و لندست در تیپ های گیاهی مختلف است. به این منظور داده های مورد نیاز تصاویر ماهواره ای و هواشناسی از قبیل: بارش، دما و ساعات آفتابی ماهانه تهیه شد. مقدار تولید خالص اولیه با داده های رقومی لندست و مودیس مدل سازی شد، همبستگی میان داده های زمینی و مدل CASA برپایه وضعیت مرتع و تیپ های گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داده که بیشترین تولید گیاهان در این منطقه از 10 اسفند تا 10 خرداد است. همبستگی مدل CASA در ماهواره لندست با داده های زمینی نسبت به مودیس در منطقه بالاتر بود. برپایه روابط، مقادیر تولید خالص اولیه و استفاده موثر نور خورشید در منطقه بررسی شد. توزیع مکانی تولید خالص اولیه و LUE حاکی از آن بود که تولید سالانه و کارآیی فتوسنتر در مراتع تخریب یافته با وضعیت فقیر و خیلی فقیر، در مقایسه با مراتع با وضعیت متوسط کاهش یافته است. بیشترین و کمترین مقدار تولید خالص اولیه به ترتیب درتیپ Artemisia sieberi - Zygophyllum Spp(g C/m2 y-1 35/9) و Annual grasses - Annual forbs،g C/m2 y-1 2 /0) اندازه گیری شد. مقادیر تولید خالص اولیه و بهره گیری موثر نور خورشید در درختچه زارها خیلی بیشتر از بوته زار و در تیپ های گیاهی یک ساله بیشتر از بوته زار بود. بنابراین، نتایج پژوهش حاضر اهمیت اقلیم، طبقه بندی زیستی و انتخاب مقیاس مناسب را در بررسی و مدل سازی تولید خالص اولیه نشان داد. افزون بر این، طبقه بندی مراتع براساس شکل رویشی و وضعیت مرتع، در بالابردن دقت پژوهش نقش مهمی دارد.