رابطه ارضاء نیازهای بنیادی روانی و اختلال تنظیم هیجانی با نقش میانجیگری طرح واره های ناسازگار اولیه در دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان

هدف این پژوهش، بررسی رابطه ارضاء نیازهای بنیادی روانی و اختلال تنظیم هیجانی با نقش میانجیگری طرح واره های ناسازگار اولیه در دانشجویان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا که در سال 93 در هفت دانشکده شیمی، علوم پایه، فنی و مهندسی، اقتصاد و علوم اجتماعی، ادبیات و علوم انسانی، هنر و معماری و کشاورزی مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می دهند (7000=N). طرح این پژوهش از نوع توصیفی و روش پژوهش همبستگی بوده است. به این منظور با روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای 364 نفر (تعداد 166 دختر و 198 پسر) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه نیازهای بنیادی روانی گاردیا، دسی و ریان (2000)، طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (1998) و اختلال تنظیم هیجانی گراتس و رومر (2004)، استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر روش های توصیفی از روش تحلیل معادلات ساختاری با نرم افزار AMOS16، ضریب همبستگی و آزمون t استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که مدل تجربی داده ها با مدل مفهومی دارای برازش خوبی است. بر اساس یافته ها، خودمختاری (003/0) و شایستگی (0001/0≥P) از خرده مقیاس نیازهای بنیادی روانی هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم می توانند بر اختلال تنظیم هیجانی تاثیر بگذارند. همچنین نیاز به خودمختاری (011/0) و شایستگی (02/0) می توانند بر طرح واره های ناسازگار اثر بگذارند. به طورکلی یافته های پژوهش نشان داد که هر چه نیازهای بنیادی افراد کمتر برآورده شود، طرح واره های ناسازگار بیشتری شکل می گیرد و درنهایت در تنظیم هیجان اختلالاتی پدید خواهد آمد.