تحلیل شناختی شیوه معناسازی درگفتمان سینما بر پایه نظریه آمیختگی مفهومی: مطالعه موردی فیلم فروشنده

هدف از این پژوهش تحلیل شناختی معناسازی در گفتمان سینما بر پایه شبکه های آمیختگی مفهومی فوکونیه و ترنر (2002) است. مطالعه حاضر با بهره گیری از روش تحلیل محتوای کیفی و با رویکرد توصیفی-تفسیری، شیوه های انطباق و عناصر سازنده شبکه مفهومی آمیختهداستان فیلم ایرانی فروشنده به کارگردانی اصغر فرهادی را از نظر می گذراند. نظریهآمیختگی مفهومی نظامی از شناخت پشت صحنه را نشان می‏دهد که در بر گیرنده مقوله‏بندی، نگاشت‏ها، فرافکنی های ساختاری و محرک‏های ذهنی پویا است. وجود فضاهای درونداد متعدد، روابط حیاتی مختلف چون هویت، علت و معلول، تغییر، زمان و بازنمایی از جمله مواردی است که به فروشنده یک ساختار آمیخته آینه‏ای می دهد و مفهوم آمیخته خسران و هبوط از آن استنباط می‏شود. نتایج این مطالعه بر ضرورت توجه به ذهن در مطالعات گفتمانی تاکید می‏کند و نشان می‏دهد گسترش کاربرد نظریه آمیختگی مفهومی به واکاوی گفتمان سینما می‏تواند در تبیین شیوه های معناسازی در صنعت فیلم‏سازی و سینما موثر باشد.